بی بصیرت آنهم با فرض تدین، کسی است که محتاج تذکر و توصیه لحظه به لحظه است تا از مسیر خارج نشود و افراد یا جریانهای منحرفِ از مسیر حق، او را با خود نبرند. اینها کسانی اند که با اندک غفلتی از آنها، توپ را به دروازه خودی وارد کرده و دور افتخار می زنند.
«حبط» یعنی فاسد شدن و هدر رفتن. این واژه به غیر از آیه بالا پانزده بار دیگر در قرآن کریم به کار رفته است که معنای آن در فرهنگ قرآن یا اصطلاح دین: از بین رفتن ثواب یا استحقاق آن یا دیگر آثار عمل نیک به وسیله گناه است. اما فرآیند حبط عمل چگونه است؟
اقتصاد از جنبه های مهم زندگی است که اگر درست مدیریت شود از بهترین یاوران انسان در کسب فضایل و رسیدن به کمال مطلوب خواهد بود و اگر به آن بی توجهی شود و یا در اثر سوء مدیریت فردی و یا دولتی، دچار ضعفهای جدی گردد به همان اندازه که آن طرف سازنده است این طرف مخرب، و سببی مهم برای دور شدن انسان از آن فضایل و کمالات خواهد بود.
دین به عنوان تنها برنامه سعادت بخش انسان در دنیا و آخرت، از این مهم، غفلت نکرده و دستوراتی سازنده و راهگشا در این باره ارائه کرده است که می توان آن را در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله به خوبی مشاهده کرد.
از کشورهاى مختلف مى‌آیند و از ما مبلّغ مى‌خواهند؛ اما نداریم!
از داخل شهرهاى ایران مى‌آیند و از ما مبلّغ و امام جمعه مى‌خواهند؛ اما نداریم؛
خیلى عجیب است! ... جاهایى هست که گاهى شش ماه یا یک سال بدون امام جمعه مى‌ماند؛ این در حالى است که ما حوزه‌ى به این عظمت را داریم!
مگر ما گفتیم به جنگلهاى آمازون بروید و تبلیغ کنید؟!
آقایان نمى‌روند؛ مى‌گوییم چرا نمى‌روید؟ مى‌گویند: مى‌خواهیم درس بخوانیم. برادران! من این روش را قبول ندارم؛ حالا شما هرچه مى‌خواهید بگویید، بگویید؛ من واللَّه این را الهى نمى‌دانم! ...
در سفر به استان بوشهر به منطقه‌یى رفتیم و وارد ده بزرگى شدیم؛ گفتیم روحانى و عالم شما کیست؟ گفتند ما روحانى نداریم! پرسیدیم چرا؟ گفتند نمى‌آیند بمانند! من از شما سؤال مى‌کنم که چرا نمى‌روید بمانید؟ این واقعاً سؤال جدى است؛ چرا نمى‌روید بمانید؟ بروید در یک ده بمانید؛ چه اشکالى دارد؟
بیانات مقام معظم رهبری (حفظه الله) در دیدار جمعی از فضلاى حوزه‌ى علمیه‌ى قم 1370/11/30
امام حسن عسکری علیه السلام در سفارشی مهم ضمن بیان ارزش آشنایی با حقوق دیگران و تلاش برای رعایت آنها، شیعه حقیقی را کسی معرفی کرد که نسبت به هم کیش خود، اهل تواضع و فروتنی است. آن حضرت فرمود:
مَنْ تَوَاضَعَ فِی الدُّنْیَا لِإِخْوَانِهِ فَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الصِّدِّیقِینَ وَ مِنْ شِیعَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حَقّاً ؛
هر که در دنیا براى هم نوعان دینی خود تواضع کند او نزد خداوند از جمله صدّیقان و از شیعیان حقیقی علىّ علیه السّلام خواهد بود.
آنگاه حضرت داستانی را از جد بزرگوارشان امیرالمومنین علیه السلام نقل کردند که سراسر ارزنده و آموزنده است:
