رفعت مقام و علو درجات امامان و مادران آرمیده در بقیع وامدار مشتی سنگ و خاک نبوده و نیست. اگر بنایی به پا شده بود و خواهد شد برای «المودة فی القربی» بود عمل به سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم.
آن مجانین که بغض علی و آل علی و پیروان او علیهم صلوات الله سبب شد تا محلهای حبوط مالائک را تخریب کنند ندانستند که کلنگ به تیشه خود زدند و با همان کار احمقانه گرچه ما را سوختند ولی تشت رسوایی خود از بام به زمین افکندند.
و اینک بقیع ...
روزی که خیلی دور نیست از کربلا تربتی می آوریم و با اشک دیده عجین کرده و بر سر مزار آن چهار امام و مادر امیرالمومنین علیهم صلوات الله بارگاهی بسازیم و دور ضریحشان چنان سینه بزنیم که مادرشان بر طیب الله بگوید.
اما مزار مادر عباس خود حکایتی دارد. برای حرم او از علقمه آب می آوریم و بر سر در آن می نویسیم: «کسی اینجا روضه عباس نخواند»
