یا لثارات در جدیدترین شماره خود (870) همراه با عقبه ی تروریست های حادثه فرانسه از خوشحالی به هوا پریده، شعر سروده و هورا کشیده با این تیتر که:
حمد و سپاس بی کران خدای سرمدی و هزاران تبریک و تهنیت به امت محمدی (ص)
امسال ایام ربیع نور علی نور شد
دشمن هتاک نبی (ص) روانه گور شد
بعد با ادعای جدایی این اعدامهای مقدس با داعش و مانند آن؛ مشت طراحان و عاملان این ترور را پر از روایات و احکام کرده تا برای کوته فکران آنها جالی تردید باقی نماند که این کار درست بوده است و باید انجام می شد؛ قربة الی الله. خدمتی هم باشد برای سودجویان اصلی این داستان که بهتر و با سند بیشتر بتوانند به اسلام بتازند و آن را حامی تروریست معرفی کنند.
و باز این سوال تکرار می شود که آیا به راستی این دستور اسلام است که هر کس که احساس وظیفه کرد و آن را با دانش غیر مجتهدانه به آیه و روایتی مستند نمود اجازه دارد جان و مال و ناموس دیگری را مورد حمله قرار دهد؟ به راستی نیاز به هیچ دادگاه صالحه و فتوای مجتهد جامع الشرایط نیست؟ اگر اینگونه باشد پیدا کنید مخالفت و مبارزه جدی اسلام با هرج و مرج در تقابل چنین برداشتی از دین را.
این نیز باید روشن شود که اگر مجتهد جامع الشرایطی خواست فتوا به اقدام انقلابی در چنین مصادیقی دهد آیا لازم نیست کمی سر را بالا بگیرد و بهتر پسامد و پیامد ماجرا را ببیند و بعد فتوا دهد؟ چرا که امروز دشمن، مرتب قرآن به نیزه می کند تا فتوا بگیرد و قربة الی الله مقدسان را بر علیه حق بشوراند و نفع خود ببرد.
برای همین بود وقتی پرچم مبارزه با داعش بلند شد مقام معظم رهبری به مانند برخی جو گیر اقدام انقلابی نشد و به این حرکت پوزخندی زد که تا عمق جان دشمن سوخت.
