در قسمت قبل فرازهایی از نامه امام حسن عسکری علیه السلام به اسحاق بن اسماعیل نیشابوری که از معتمدین شیعه بود را مطرح کردیم و اکنون به فرازهای دیگری از آن نامه می پردازیم و به روش قبل ضمن ترجمه، نکته هایی را برای توضیح بیشتر به آن می افزاییم. به این امید که این کلماتی که به امامی معصوم نسبت دارد در زندگی علمی و عملی ما پرتو افکند و حیات دینی ما را بیش از پیش درخشان تر کند.
نقش حیاتی اهل بیت علیهم السلام در تربیت الهی انسان
امام علیه السلام در تبیین این نقش، اهل بیت علیهم السلام را دروازه و کلید ورود به گنجینه معارف الهی معرفی کرده و در تعبیری دیگر ایشان را آموزگار منحصر به فرد احکام دین می خواند.
امام علیه السلام بعد از بر شمردن مهمترین واجبات دینی یعنی حجّ و عمره و اقامه نماز و پرداخت زکات و روزهدارى و (قبول) «ولایت» ، می نویسد:
وَ جَعَلَ لَکُمْ بَاباً تَسْتَفْتِحُونَ بِهِ أَبْوَابَ الْفَرَائِضِ وَ مِفْتَاحاً إِلَى سَبِیلِهِ ؛ و درى به روى شما گشوده تا انواع واجبات و تکالیف را بفهمید و کلیدى براى راهگشایى داده است.
منظور از آن «در» و «کلید» چیست؟
