بسم الله الرحمن الرحیم

به شهادت برخی آیات و روایات قیامت موعود هم اکنون قائم است موجود.

چیزی که هست وجود پرده های غفلت بر دیدگان ماست که خود آن را تنیده، دوخته و آویخته ایم.

هرگاه این پرده کنار رود چه به اختیار (موتوا قبل ان تموتوا) و چه به اجبار (موت معمولی)، آنچه نادیدنی است آن بینی؛ قیامت ظهور خواهد کرد. ابتدا طلیع? آن و سپس مراحل تکمیلی آن یکی پس از دیگری بر بیننده هویدا خواهد شد. وقتی پرده ها کنار رفت قیامت ظاهر می شود؛ نه حادث.

یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ 7/ روم

لَقَدْ کُنْتَ فی‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدیدٌ 22/ ق

غفلت در مورد چیزی صادق است که موجود است اما مورد توجه نیست. لذا آیات به صراحت می گویند آنچه که انسان بعد از کشف غطاء به وضوح می بیند قبلاً وجود داشت و این انسان بود که از آن غافل بود و اکنون برایش ظاهر شد.

آنچه که اکنون با آن سر و کار داریم ظاهری است از برزخ و قیامت که باطن آن است. هرگاه که این حجاب غفلت کنار برود باطن موجود نمایان می شود ولو به ظاهر شخص در این دنیا باشد.

کلاََّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ * لَترََوُنَّ الجَْحِیمَ 5- 6/ تکاثر

مراد از این دیدن، دیدن جهنم در همین دنیاست چرا که در قیامت همگان به راحتی جهنم را می بینند و دلیلی در تخصیص آن به عده ای نبود.

راه دیدن باطن این دنیا (قیامت موجود) باز است و عبور در آن برای همگان ممکن است.

إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص صَلَّى بِالنَّاسِ الصُّبْحَ فَنَظَرَ إِلَى شَابٍّ فِی الْمَسْجِدِ وَ هُوَ یَخْفِقُ وَ یَهْوِی بِرَأْسِهِ مُصْفَرّاً لَوْنُهُ قَدْ نَحِفَ جِسْمُهُ وَ غَارَتْ عَیْنَاهُ فِی رَأْسِهِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص کَیْفَ أَصْبَحْتَ یَا فُلَانُ قَالَ أَصْبَحْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مُوقِناً فَعَجِبَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ قَوْلِهِ وَ قَالَ إِنَّ لِکُلِّ یَقِینٍ حَقِیقَةً فَمَا حَقِیقَةُ یَقِینِکَ فَقَالَ إِنَّ یَقِینِی یَا رَسُولَ اللَّهِ هُوَ الَّذِی أَحْزَنَنِی وَ أَسْهَرَ لَیْلِی وَ أَظْمَأَ هَوَاجِرِی فَعَزَفَتْ نَفْسِی عَنِ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا حَتَّى کَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَى عَرْشِ رَبِّی وَ قَدْ نُصِبَ لِلْحِسَابِ وَ حُشِرَ الْخَلَائِقُ لِذَلِکَ وَ أَنَا فِیهِمْ وَ کَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَى أَهْلِ الْجَنَّةِ یَتَنَعَّمُونَ فِی الْجَنَّةِ وَ یَتَعَارَفُونَ وَ عَلَى الْأَرَائِکِ مُتَّکِئُونَ وَ کَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَى أَهْلِ النَّارِ وَ هُمْ فِیهَا مُعَذَّبُونَ مُصْطَرِخُونَ وَ کَأَنِّی الْآنَ أَسْمَعُ زَفِیرَ النَّارِ یَدُورُ فِی مَسَامِعِی فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِأَصْحَابِهِ هَذَا عَبْدٌ نَوَّرَ اللَّهُ قَلْبَهُ بِالْإِیمَانِ ثُمَّ قَالَ لَهُ الْزَمْ مَا أَنْتَ عَلَیْهِ فَقَالَ الشَّابُّ ادْعُ اللَّهَ لِی یَا رَسُولَ اللَّهِ أَنْ أُرْزَقَ الشَّهَادَةَ مَعَکَ فَدَعَا لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص فَلَمْ یَلْبَثْ أَنْ خَرَجَ فِی بَعْضِ غَزَوَاتِ النَّبِیِّ ص فَاسْتُشْهِدَ بَعْدَ تِسْعَةِ نَفَرٍ وَ کَانَ هُوَ الْعَاشِر   الکافی ج : 2 ص : 53