وقتی از زن و الگوهای برتر این قشر سخن به میان می آید کم نیستند کسانی که یا به دلیل ظاهرموجهی که دارند و یا به فراخور مسئولیتی که عهده دار آنند چنان اسلام اسلام می کنند و به شرح فضایل و کمالات بانوان برتر اسلامی می پردازند که «مثنوی هفتاد مَن» هم گنجایش ثبت این افاضات را ندارد.
اما همینکه نوبت به جزئیات و تعیین مصادیق امروزی و انتخاب زنان نمونه و برتر می شود آن وقت معلوم می شود آن حرفهای زیبا و دل فریب، شعاری بیش نبوده و صرفا برای تشریفات محفل و رونق مجلس بر زبان سخنران یا مسئول محترم جاری شده و هیچ ریشه ای در باور او نداشته است.
آنچه که از سیره پیشوایان معصوم علیهم السلام به دست می آید و در زندگی کوتاه حضرت زهرا سلام الله علیها کاملا عیان است حضور در خانه و گرم نگه داشتن کانون خانواده است؛ تربیت فرزند است و خانه داری و اگر حضور و ظهوری هم در بیرون از خانه داشته است برای انجام واجب و ضروریاتی بوده است که دین به آن دستور داده؛ مانند حضور در مسجد و سخنرانی برای احقاق حق غصب شده و مانند آن. این دقیقا عمل بر اساس همان سخن گهربار امیرالمومنین علیه السلام است که فرمود: « فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَیْحَانَةٌ وَ لَیْسَتْ بِقَهْرَمَانَةٍ»؛ زن، چون گل است و قهرمان و کارگزار نیست (منهاج البراعة، خوئی، شرح نامه 31، ج20،ص43)
اما همینکه پا به میدان عمل می گذاریم و سخن از زنان برتر و برگزیده می شود این روایت پشت تریبون جا می ماند و آستینها برای تقدیر از زنانی بالا زده می شود که بر عکس این روایت باشند یعنی زنی به عنوان فرهیخته معرفی می شود و مورد تقدیر قرار می گیرد که « الْمَرْأَة قَهْرَمَانَة» باشد «وَ لَیْسَتْ بِرَیْحَانَة »!!
زنانی برگزیده می شوند و به عنوان چهره های برتر به جامعه اسلامی معرفی می شوند که مردتر از زنان دیگر باشند. نشان افتخار به زنی داده می شود که قهرمان کازار اجتماع و اقتصاد و سیاست باشد نه ریحانه خانه و خانواده.
یک نیم نگاهی به برگزیدگان امسال و شاید هر سال این گمان را به راحتی تقویت می کند. برترین ها کسانی هستند که مدیر باشند و رئیس، استاد باشند و عضو هیات علمی و پژوهشگر و ...
شاید بگویید منافاتی بین این دو نیست! چه اشکالی دارد که یکی هم رئیس باشد هم گرمابخش کانون خانواده؟
پاسخ روشن است. با نگاهی واقع بینانه به جامعه اطراف خود به راحتی می بینیم که جمع بین این دو، اگر نگوییم در همه، دست کم در اکثر موارد عملا ممکن نیست. چطور ممکن است زنی که مسئول یک وزارتخانه است و یا خانمی که « مانند یک موتور 16 سیلندر فعالیت می کند »(تابناک) یا بانویی که بیش ده ساعت در روز به کار تحقیق و تدریس و ... می پردازد بتواند کانون خانواده را گرم نگه دارد و به وظایف همسرداری و تربیت فرزندان آنگونه که اسلام از او خواسته است جامع عمل بپوشاند؟
کسی منکر تلاشها و خدمات این بانوان زحمتکش نیست؛ سخن در این است که حداقل در این مناسبتها و جشنواره ها چند تن از آن بانوانی که بسیار نزدیک به آن الگوی فاطمی هستند نیز دعوتی به عمل آید و آز آنها با همین عنوان خانه داری و همسرداری نیز تقدیر شود تا دختر امروز و بانوی فردای جامعه اسلامی بداند که خانه داری و همسرداری و اموری از این دست که در روایات تاکید فراوان به آن شده است هم دارای ارزش است و ننگ نیست.
با این رویه ای که مسئولان و مراسم بگیران ارجمند دنبال می کنند شاید اگر حضرت زهرا سلام الله علیها امروز حضور داشتند و در بین ما زندگی می کردند مشمول هیچ یک از این تقدیرات نمی شدند؛ زیرا ایشان نه مسئول وزارتخانه ای هستند و نه رئیس ارگان و اداره ای و نه اختراعی کرده اند و نه صاحب مقاله و پژوهشی هستند نه استاد دانشگاه هستند و نه در حوزه تدریس می کنند ایشان فقط مانند بسیاری از زنان نمونه و گمنام ما تمام عمر و جوانی خود را خرج خانه و خانواده کرده اند و بس.
درود خدا بر رهبر معظم انقلاب که در بین آن همه دکتر مهندس، مادر شهیدی را طلبید و به این قشر نیز عنایتی کرد.