تا بشر زنده است موظف به انجام دستورات الهی است. بر او لازم است که واجب را انجام داده و حرام را ترک کند. این بایدها و نبایدهای دین در فضای امتحان و در بستر اختیار از انسانها خواسته شده است؛ بستری که خود خداوند متعال طراحی صحنه اش را برعهده دارد. صحنه ای که انسان روزانه؛ بلکه لحظه به لحظه با آن روبروست. او به روشنی می بیند که مدام بر سر دوراهی قرار دارد و مردد در اینکه کدام را ه را باید برود؟
البته در این آزمون خداوند متعال برترین بندگانش و نعمت عقل را برای کمک در یافتن بهترین گزینه به یاری تمام انسانها گسیل داشته تا کسی بعدها از تنهایی خود و بن بست در تصمصیم گیری شکایتی نکند.(165/نساء)
