درباره سرویس های بهداشتی عمومی به خصوص سرویس هایی که در جاده های بین شهری قرار گرفته و از امکانات و رسیدگی کمتری برخوردارند چند سوال شرعی وجود دارد که در این مجال به آنها پاسخ می دهیم.
دستور اسلام مبنی بر منع استفاده از طلا برای پوشش و تزیین توسط مردان از یک سو و نیز تنوع طلاهای موجود در بازار از سوی دیگر به اضافه برخی رسم و رسومهای رایج؛ اما در تضاد با حکم الهی سبب شده تا سوالات متعددی در این زمینه ایجاد شود. در این مقاله سعی شده است تا با محور قرار دادن این موضوع به تبیین آن و بعد بیان دیدگاه اسلام بپرداریم و در آخر هم به چند سوال در این باره پاسخ دهیم.
«ماءالشعیر» نوشیدنی معروفی است که ترجمه فارسی آن می شود آبجو. و از آن جایی که از دیرباز نجاست و نیز حرمت نوشیدن آن از احکام اسلامی بوده و مسلمانان مقید به رعایت آن بوده اند اکنون این سوال پیش می آید که ماءالشعیر یا همان آبجوهایی که امروز در داخل و یا خارج از کشور تولید می شود نیز همان حکم را دارند؟ اگر دارند چرا تولید و یا وارد می شوند؟ اگر نه؛ پس چه فرقی بین آن آبجو و این آبجوهای موجود وجود دارد؟
وقتی می بینیم روی بطری و یا بسته بندی کالایی درج شده که در آن الکل وجود دارد و یا از کارشناسی می شنویم درصدی از آن کالا را الکل تشکیل داده؛ چون می دانیم «الکل نجس است»، فورا حکم به نجاست آن کالا می کنیم و یا حداقل این سوال برایمان پیش می آید که حکم استفاده از آن چیست؟ اگر آن ماده، خوراکی است آیا می شود آن را خورد و یا اگر ماده ای آرایشی مانند ادکلون است آیا جایز است از آن استفاده کرد و با همان حال به نماز ایستاد؟
این مقاله به شکل مشخص موضوع ناخن های مصنوعی را مورد بحث قرار می دهد و به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا استفاده از این ناخن ها که برای زیبایی استفاده می شود ضرری به صحت وضو وارد می کند یا نه؟
