سلام بر برادر عزيزجناب آقاي پيشگر

مطلبي که توضيح داديد خيلي با خواب ما تفاوت نداشت

جواب شما را هم خواندم. خوب و مکفي بود.

فقط دو مطلب مي ماند:

اول: اينکه شما نجاست الکل را در متن، مفروض گرفته بوديد، چنانکه نوشته ايد:

«بايد توجه داشت که ماء الشعيرهاي خارجي بدون الکل دو نوع هستند:
الف. نوعي که در فرآيند توليد، کاملا تخمير و الکلي شده و بعد الکل زدايي شده است و چون با تقطير، يک مايع نجس، پاک نمي شود بنابراين نوشيدن اين نوع جايز نخواهد بود».

دوم: بايد ثابت کنيد که «آيا الکل مسکر است يا نه» و چون اين مطلب بحثي است موضوعي به عرف واگذار مي شود و در اختيار مجتهد هم نيست تا چه رسد به محقق پاسخگو به احکام شرعي.

مطلب مهم اين است که شبهه ي موضوعيه چنانکه در اصول ثابت است حاکم بر شبهه ي حکميه است. بنابراين اگر ثابت شود که «الکل مسکر است» تمام مباحث گفته شده را تحت تأثير خود قرار مي دهد و نوشيدني هاي تقسيم شده در بحث شما را تحت «کُلُّ مَا أسکَرَ قَليلُهُ، فَکَثيرُهُ حَرامٌ» مي برد.

اينجانب با اين پيش فرض که «الکل مسکر است» وارد بحث شدم و آن مطالب را نوشتم. زيرا در زماني که در داروخانه کار مي کردم الکل سفيد را به عنوان مست کننده مي شناختند و توزيع آن قانونا ممنوع بود. بعضي از دوستان هم گزارشي مبني بر مست کنندگي آن دادند.

در سايه الطاف خفيه و جليه ي حق پايدار باشيد

برادرتان محمد ذکاوت